درمان آب آوردن زانو
درمان آب آوردن زانو : آب آوردن زانو امکان دارد به علت آسیب دیدگی یا ابتلا به اختلالات و بیماری هایی که ساختار اطراف زانو و مفصل آن را (شامل استخوان ها، پوست، رباط ها، تاندون ها، عضلات، مینیسک، بورس یا عروق خونی می شود) درگیر می کند، ایجاد شود.
معمولاً آب آوردن زانو به یکی از چهار حالت زیر بروز می کند:
ورم با تأخیر زانو که چند ساعت بعد از آسیب دیدگی ایجاد می شود. این وضعیت شایع ترین دلیل افیوژن مفصل زانو می باشد که به علت پارگی مینیسک و یا رگ به رگ شدن یا پیچ‌خوردن زانو بروز می کند.
آب آوردن زانو که بلافاصله بعد از یک آسیب دیدگی بروز می کند و امکان دارد به علت پارگی رباط، شکستگی استخوان و یا پارگی مینیسک باشد.
ورمی که بدون آسیب‌دیدگی و به صورت ناگهانی بروز می کند. شایع ترین علت این نوع آب آوردن زانو ابتلا به عفونت یا نقرس می باشد.
تورم تدریجی که معمولاً بدون آسیب دیدگی به وجود آمده و امکان دارد به علت ابتلا به آرتروز زانو باشد.
علل زمینه ای
استئو آرتریت: تحلیل غضروف مفصل زانو میتواند موجب تولید بیش از اندازه مایعات در زانو و نهایتاً ورم زانو شود. معمولاً آب آوردن زانو در افرادیکه به آرتروز مبتلا هستند با درد همراه است.
اصابت ضربه و آسیب دیدگی: ضرب دیدگی استخوان زانو یا آسیب تاندون‌ها، بورس، رباط ها، مینیسک ها یا غضروف های مفصلی می تواند موجب ایجاد تورم و درد در زانو شود.
نقرس: تجمع دردناک ذرات کریستالی میکروسکوپی اسید اوریک در مفصل زانو به عنوان حمله نقرسی شناخته می شود. ممکن است آب آوردن زانو به سرعت بروز کند و با درد شدید، گرم شدن و قرمزی زانو همراه باشد.
بورسیت سپتیک و غیر سپتیک: در بدن کیسه های نازک، کوچک و پر از مایعی وجود دارد که به آن ها بورس می گویند که وظیفه حفاظت از مفاصل را برعهده دارند. در صورت تورم بورس زانو که به عنوان بورسیت زانو شناخته می شود امکان دارد زانو آب آورد یا ورم کند.
روماتیسم مفصلی: نوعی بیماری خود ایمنی است که بر پوشش ظریف مفاصل اثر می گذارد. این عارضه منجر به درد، تورم، حساسیت به لمس، گرفتگی و خشکی و قرمزی زانو می گردد.
رسوب کلسیم: یک بیماری مشابه نقرس و کمتر شایع که با رسوب کریستال‌های فروس سولفات کلسیم در مفصل همراه است. تجمع این کریستال ها موجب ایجاد تورم و درد شدید و ناگهانی مفصل می شود.
علائم
- کاهش دامنه حرکتی زانو
- گرم شدن مفصل
- خشکی و گرفتگی مفصل
- درد مفصل
درمان
از جمله روش های درمان آب آوردن زانو می توان به موارد ذیل اشاره نمود:
- استفاده از باند کشی
- استفاده از بریس زانو
- یخ درمانی
- گرما درمانی
- اوزون تراپی
- تخلیه آب زانو
- دارودرمانی
- تزریق کورتیکواستروئیدها
- تمرینات ورزشی
- ماساژدرمانی
چه کسانی بیشتر در معرض آب آوردن زانو قرار دارند؟
عوامل خاصی موجب می شود که ریسک آب آوردن زانو در برخی افراد بیشتر باشد که این عوامل عبارتند از:
سن
هر چه سن افراد بالاتر برود، احتمال بروز مشکل آب آوردن زانو بیشتر می شود.
ورزش
ورزشکاران فوتبالیست و بسکتبالیست به جهت اینکه بیشتر از دیگر ورزشکاران به زانوی آن ها آسیب می رسد، در معرض آب آوردن زانو قرار دارند.
شغل
بسیاری از افراد با مشاغلی همچون باغبانی بیشتر در معرض تجمع مایعات در بورس می باشند و این مسئله رفته رفته باعث ایجاد آب آوردن زانو می شود.
وزن
افرادی که اضافه وزن دارند، در هنگام راه رفتن به مفاصل زانوهایشان فشار وارد می شود و این مسئله می تواند منجر به تحلیل رفتن زانو شود.
بیماری زمینه ای
افرادی که دچار بیماری هایی همچون آرتروز و ارتریت روماتوئید هستند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به آب آوردن زانو قرار دارند.
تشخیص آب آوردن زانو چگونه است؟
هر فردی ممکن است چند روز به صورت مداوم زانو درد داشته باشد که اگر مسئله ای جدی نباشد، در بسیاری از موارد، بالا نگه داشتن پا، استراحت، یخ درمانی و مسکن ها باعث کاهش درد آن ها خواهد شد. اما برخی علائم خاص وجود دارند که نشان از آب آوردن زانو دارند و به پزشک در جهت تشخی درست بیماری کمک می کند. این علائم عبارتند از:
- آسیب جدی در قسمت زانو به وجود آمده باشد.
- نمی‌توانید زانو را خم و راست کنید و به راحتی حرکت دهید.
- نمی توانید بیش از چند دقیقه به راحتی بایستید یا راه بروید.
- زانوی شما در هنگام لمس گرمتر، قرمز یا بزرگتر از دیگری است.
- حساسیت و درد در زانو با هیچ مسکنی بهبود نمی یابد.
جهت تشخیص دلیل آب آوردن زانو، پزشک متخصص سابقه پزشکی و هرگونه آسیب قبلی در زانوهای بیمار را بررسی می کند. این اطلاعات اهمیت ویژه ای جهت درمان بیماری دارند. همچنین معاینه فیزیکی کامل توسط پزشک، با در نظر گرفتن دامنه حرکتی، به تشخیص وی کمک زیادی می کند.
اگر تشخیص بر آب آوردن زانو باشد، ممکن است پزشک بخواهد مایعات را از زانو خارج کند برای این کار لازم است یک سوزن بلند و باریک در مفصل زانو قرار دهد و مایعات را بیرون بکشد. این کار تنها چند دقیقه طول خواهد کشید و سریعا نیز بهبودی حاصل می شود. سپس مایعات را برای آزمایش به آزمایشگاه می فرستند.
همچنین آزمایشات تصویربرداری مانند اشعه ایکس، ام آر آی، سی تی اسکن و سونوگرافی نیز در تعیین علت مشکل تاثیرگذارند.
