درمان بیماری دکرون

در این مقاله توضیحاتی در خصوص درمان بیماری دکرون ارائه میشود.

بیماری دکرون یا همان تاندنیت دکرون، بیماری تاندونها و غلاف تاندونهای اطراف مچ دست می باشد. به دلیل التهاب ایجاد شده در این عارضه، حرکت تاندون در داخل غلاف آن با درد همراه است.

باید گفت بیماری دکرون یکی از شایعترین تاندونیت های مچ دست در ورزشکاران محسوب می گردد.

این بیماری در بین خانم ها و در سنین ۳۰ تا ۵۰ سالگی شایع تر می باشد.

مهم ترین علائم سندرم دکرون عبارتند از: ایجاد درد در مچ دست، محدودیت حرکت و صدا دادن مچ دست. درد مچ دست در حقیقت شایع ترین نشانه این عارضه می باشد، بطوریکه که این درد در سطح خارجی مچ دست، یعنی در سمتی که شست قرار گرفته است، ایجاد میشود. این درد امکان دارد به ساعد نیز منتشر شود.

از جمله دلایل بروز این بیماری می توان مواردی نظیر آسیب مستقیم به مچ دست یا تاندون و بیماری های التهابی مثل آرتریت روماتوئید را ذکر نمود.

درمان بیماری دکرون: از جمله روش های درمان بیماری دکرون می توان به موارد ذیل اشاره نمود:

رعایت ارگونومی: حتی الامکان اعمالی را که باعث ایجاد درد می شود، انجام ندهید و یا کمتر انجام دهید تا درد کاهش یابد.

اسپلینت: با استفاده از ارتز به مچ دست و شست دست خود اجازه می دهید برای مدتی استراحت کند؛ در این صورت سایش تاندون درون غلاف کاهش یافته و تورم و درد رفع می شود.

دارو: برای کاهش التهاب، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی همچون ایبوپروفن و یا ناپروکسن مؤثر هستند.

ورزش درمانی: برای رهایی از این درد می توانید ورزش های مخصوص بیماری دکرون را انجام دهید.

ماساژ درمانی: ماساژ و استفاده از کیسه گرم و یا اعمال یخ به ناحیه دردناک و صدمه دیده (بنا به صلاحدید پزشک) مفید است.

تزریق اوزون: این روش برای رفع درد و تورم به کار می رود. باید گفت بیماران بعد از استفاده از این روش بهبود پیدا می کنند.

تزریق: پزشک در برخی موارد به منظور کاهش درد و تورم از تزریق کورتیکوستروئید در غلاف تاندون استفاده می نماید.

 

کلینیک طب فیزیکی و توانبخشی دکتر احمد محمود آبادی